Na czym polega i kiedy wykonuje się tympanometrię?

Badanie słuchu może być następstwem konieczności odbycia badań profilaktycznych lub niepokojących objawów, takich jak na przykład niedosłuch, szumy uszne czy nadwrażliwość słuchowa. W zależności od tego, z jakim problemem boryka się pacjent, badanie może przebiegać w różny sposób. Niekiedy konieczne jest przeprowadzenie tympanometrii, której poświęciliśmy dzisiejszy wpis.

Tympanometria to nieinwazyjna i bezbolesna metoda badania słuchu, a tak właściwie ucha środkowego, podczas której dokonywana jest ocena ruchomości błony bębenkowej na zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym. Dzięki zmierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej specjalista uzyskuje wynik w postaci krzywej, tympanogramu, który pozwala mu na zdiagnozowanie np. infekcji ucha środkowego czy nieprawidłowości zanikania odruchu strzemiączkowego.

Wskazaniem do przeprowadzania tympanometrii jest niedowład nerwu twarzowego, niedosłuch przewodzeniowy występujący przy schorzeniach przewodu słuchowego zewnętrznego ucha środkowego oraz niedosłuch odbiorczy przy schorzeniach części ucha odbierającej dźwięk.

Jakie nieprawidłowości w uchu mogą zostać wykryte podczas tympanometrii?

Badanie tympanometryczne pozwala zdiagnozować niedosłuchy różnego typu – przewodzeniowy oraz odbiorczy (a w tym ślimakowy, pozaślimakowy lub ośrodkowy). Służy też ono do wykrywania przebicia błony bębenkowej, obecności płynu w jamie bębenkowej, porażenia nerwu twarzowego, niedrożności trąbki Eustachiusza, wysiękowego zapalenia ucha środkowego czy bezpowietrzności. Tympanometrii mogą być też poddawane dzieci, nawet w wieku niemowlęcym. W diagnostyce pediatrycznej jest ona wykonywana w celu potwierdzenia lub wykluczenia dysfunkcji trąbki słuchowej, zapalenia ucha środkowego bądź perforacji błony bębenkowej.